Kartele

Dyskusja nad określonym zagadnieniem w 5 osobowej grupie, która spotyka się w czasie i z regularnością uzgodnioną między sobą, jest kapitalną formą studiowania psychoanalizy lacanowskiej. Praca w kartelu, nie zaniedbując innych form takich jak własna psychoanaliza, udział w seminariach, poddawanie się superwizji, jest tym co nas wyróżnia spośród innych podejść psychoanalitycznych i psychoterapeutycznych.

Historia karteli w Kole Krakowskim

1. Nasze Koło ma dość bogatą historię pracy kartelowej. Na przestrzeni prawie 20 lat funkcjonowania Kola pracowało kilkanaście karteli.

2. W 1995 roku pani Barbara Gorczyca zawiązała pierwszy kartel i dotyczył on tłumaczenia z j. francuskiego tekstu J. Lacana, tzw. Raportu Rzymskiego, „Funkcji mowy i mówienia”

3. Możemy odtworzyć historię karteli w Kole w oparciu o informację tych osób, które brały udział w pracy kartelowej

Czym jest kartel?

Co to jest Kartel?

Kartel to specyficzny model pracy proponowany psychoanalitykom i tym, którzy psychoanalizę chcą studiować. To grupa robocza, która opiera się na kilku zasadach organizacyjnych zdefiniowanych przez Jacquesa Lacana, uwzględniających specyficzną relację do wiedzy każdego członka, którą ten może przepracować, odkąd porusza go przyczynowość nieświadoma.

Cztery osoby wybierają się nawzajem aby ze sobą pracować.

Do stworzenia kartelu Lacan proponował minimum 3 a maksimum 5 osób, przy czym 4 to „właściwa ilość”. W 1980 określił on liczbę cztery. Dzisiaj jest to numer referencyjny dla większości karteli. Spotkania odbywają się w rytmie, o którym decydują członkowie kartelu zwani 'kartelizantami’ⁱ.

’Plus-Jeden’.

'Plus-Jeden’ jest wybierany przez kartelizantów i jest, według Lacana, osobą „odpowiedzialną za selekcję, dyskusję i wyniki przyznawane wysiłkom każdego” (Akt Ufundowania Ecole Freudienne de Paris, 21 czerwiec 1964). Jego funkcja jest kluczowa jeśli chodzi o taktowne wspieranie pracy każdego kartelizanta, mierzenie się z trudnościami oraz zachowanie dystansu pomiędzy wiedzą a prawdą.

Temat Pracy

Stworzenie Kartelu daje każdemu możliwość wybrania tematu pracy: czytanie seminarium, opracowanie pojęcia czy przypadku, powiązanie psychoanalizy z innymi dziedzinami, itd. Do tematu każdego kartelizanta dodawany jest temat wspólny, który staje się nazwą kartelu.

Produkt własny

Wykonana praca nie prowadzi do kolektywnego produktu stworzonego z wiedzy zaczerpniętej z grupy. Jest to raczej sprawa każdego, stosownie do momentu, w którym jest w relacji do psychoanalizy, aby przekazać to, co mogłoby być odnotowane z tego, co możliwe było do zmodyfikowania w jego relacji do wiedzy analitycznej.

Permutacje

Kartel nie może trwać dłużej niż rok lub dwa lata. To konieczna konkluzja, która pozwala uniknąć zauważalnej inercji w grupach roboczych, które stają się wieczne i utrudniają pojawienie się nowej wiedzy dla podmiotu. Skandowanie jest produktem skonkludowania rezultatu pracy przez kartel.ⁱⁱ

(tłum. z ang. Magda Nawisielska)

i fr. cartellisants – termin”kartelizant” jest neologizmem i nawiązuje do pozycji „analizanta”

ii fr. La scansion produit alors comme evenement le cartel qui se conclut.

tekst oryginalny na stronie: http://www.amp-nls.org/page/fr/24/cartels

***

Praktyka tworzenia kartelu

1. Każdy kto jest zaciekawiony jakimś tematem zaprasza do pracy pozostałe osoby.

2. W kartelu mogą pracować osoby spoza Koła, lecz przynajmniej jedna osoba musi być członkiem Koła.

3. Kartel pracuje maksymalnie przez dwa lata

4. Przedmiotem pracy karteli mogą być:

– zagadnienia fundamentalne dla psychoanalizy lacanowskiej, czyli teksty Freuda oraz Pisma i Seminaria Lacana.

– sprawy kliniczne

– kwestie odnoszące się do szeroko pojmowanej kultury/cywilizacji